Ap 14.7 Wołał on głosem donośnym: Ulęknijcie się Boga i dajcie Mu chwałę, bo godzina sądu Jego nadeszła. Oddajcie pokłon Temu, co niebo uczynił i ziemię, i morze, i źródła wód!

...Wołał on głosem donośnym:...

Każda pielgrzymka Jana Pawła II była donośnym wydarzeniem nie tylko w kraju do którego przybywał ale również na całym świecie. Wystąpienia papieża docierały do wielkich rzesz ludzi, były relacjonowane i szeroko komentowane w środkach przekazu.

...Ulęknijcie się Boga i dajcie Mu chwałę...

W swych wystąpieniach nawołuje wszystkie narody do przestrzegania odwiecznych praw ustanowionych przez Boga, ostrzega przed ich odrzucaniem.

bo godzina sądu Jego nadeszła...

Te słowa oznaczają, że opisana tu postać jest zwiastunem zbliżania się przepowiadanej przez proroków „godziny sądu”, która ma nastąpić przed ponownym przyjściem Jezusa Chrystusa.

...Oddajcie pokłon Temu, co niebo uczynił i ziemię, i morze, i źródła wód!...

Słowa papieża dotarły do każdego człowieka na ziemi, każdy miał szansę poznać ewangelię, nawrócić się i oddać pokłon stwórcy świata.
Kolejny werset mówi już o innej postaci, ale nawiązuje do opisanej wcześniej w dwóch poprzednich wersetach:

Ap.14.8 A inny anioł, drugi, przyszedł w ślad mówiąc: Upadł, upadł wielki Babilon, co winem zapalczywości swego nierządu napoił wszystkie narody!

Moc głoszonego przez Papieża Polaka słowa Bożego jest tak wielka, że powoduje upadek i to bez rozlewu krwi, wielkiego mocarstwa, które otwarcie walczyło z Bogiem – ZSRR, nazwanego tu wielkim Babilonem. Werset ten potwierdza, że opisana wcześniej postać to Jan Paweł II, gdyż wpływ jego działalności na obalenie komunizmu w ZSRR i krajach Europy wschodniej jest niezaprzeczalny - jak pisze o nim George Weigel w „Świadku Nadziei”- „... wywołuje rewolucję świadomości, która ostatecznie bez użycia przemocy powoduje upadek imperium sowieckiego w środkowowschodniej Europie...”1

979 roku odbywa pierwszą podróż do Polski, gdzie -

W innym fragmencie Apokalipsy znajduje się niemal identyczne sformułowanie jak w poprzednim wersecie.

Ap.8.13 I ujrzałem, a usłyszałem jednego orła lecącego przez środek nieba, mówiącego donośnym głosem...

(Ap.14.6 ... ujrzałem innego anioła lecącego przez środek nieba...

Ap 14.7 Wołał on głosem donośnym...)

Słowo „anioł” zastąpione jest tu słowem „orzeł”. Fakt, że prorok użył tu identycznego sformułowania świadczy wyraźnie, że wersety te są ze sobą powiązane. Trudno przypuszczać, by orzeł „mówił”, ptaki nie posiadają umiejętności mówienia, słowo „orzeł” ma tu raczej znaczenie symbolu. Moim zdaniem jest to dodatkowa informacja dotycząca postaci opisanej w Ap.14.6 i 7, z której wynika, że Boży posłaniec głoszący ewangelię po całej ziemi jest związany z symbolem „orła” - symbol ten może oznaczać, że opisywana postać pochodzi z narodu, którego rozpoznawalnym na świecie symbolem jest „orzeł”. Jana Pawła II można nazwać „orłem” nie tylko z racji tego że jest z pochodzenia Polakiem, ale również dlatego, że jest kawalerem Orderu Orła Białego.