Każde porównanie jednej tragedii do drugiej jest nietrafne, poszukiwanie głębszego sensu obu tragedii także jest mylące, wtedy i teraz zginęli ludzie nam bliscy, choć nie chodzi o taką bliskość rodzinną, lecz emocjonalną. Oddali życie za swoją ojczyznę, choć w dużej mierze bezwiednie, do ostatniej sekundy nie byli świadom tego.

Łączymy się w bólu z ich rodzinami i bliskimi.

Popadamy w pokusę szukania głębszego sensu ich śmierci, chcąc wypełnić pustkę po nich , ich niedokończonych rolach którymi chcieli wypełnić swoje życie.

Emocje podpowiadają nam słowa o drugim Katyniu, tragicznej śmierci tych którzy mieli pomodlić się na grobach swoich bliskich ukochanych rodzin zamordowanych tragicznie 70 lat wcześniej w zupełnie innym świecie. Ta dzisiejsza tragedia wstrząsnęła nami wszystkimi, bo tak nieoczekiwana, w czasach wolności i pokoju.

Ich męczeńska śmierć dopełniła niejako przesłanie które pragnęli przekazać całemu światu, dla którego Katyń to słowo nieznane. Od dziś każdy człowiek nie tylko w Europie ale w każdym zakątku kuli ziemskiej , od Moskwy, Smoleńska, Katynia, po Londyn, Berlin, Waszyngton, i inne metropolie świata na zawsze zapamięta słowo Katyń. Taki był cel ich podróży i przesłania, spełniło się ono choć w tak tragicznie przez nikogo niechciany sposób.

Oddali życie solidaryzując się z męką i ku czci pamięci poległych 70 lat temu.

Oddali życie za przyszłość Polski, od nas zależy abyśmy tę ofiarę zrozumieli i prawidłowo przekazali potomnym.

Jako akt pokory, wołania o zrozumienie i pojednanie , po to aby więcej nie trzeba było w lesie katyńskim opłakiwać niewinnych ofiar.

Niech śmierć ich będzie ofiarą i oczyszczeniem, końcem budowania murów i waśń , niech da nam przykład o oświeci nasze rozumy.

Taką mam nadzieje...