Tymczasem sprawa jest banalnie prosta. Jeżeli informacja jest rzeczywiście tajemnicą państwową, to mamy do czynienia z jedną z dwóch sytuacji:


Urzędnik lub inne "źródło" przecieku przekazuje dziennikarzowi informację na podstawie znajomości dokumentu, na którym było napisane tajne albo poufne.

Urzędnik lub inne "źródło" przecieku przekazuje dziennikarzowi informację na podstawie znajomości faktów, które poznał biorąc udział w działalności organów, których członkowie byli objęci tajemnicą służbową.
Tak, czy inaczej "źródło" przecieku wie, że łamie prawo.
A dziennikarz?

Skąd ma wiedzieć, czy dana informacja jest objęta tajemnicą państwową?

Czy może ona ma to napisane na czole?

A może przed publikacją powinien udać się do biura prasowego danej instytucji i zapytać grzecznie, czy to, że .... jest tajemnicą państwową?
Doprawdy: ludzie stanowiący prawo w tym nieszczęsnym kraju powinni przed pierwszym posiedzeniem Sejmu przechodzić badania psychiatryczne .