Krzysztof Kononowicz stał się postacią kultową, dzięki serwisowi youtube i osobie, która wystawiła go do wyborów, świadomie narażając go na śmieszność: Adamowi Czeczetkowiczowi, cynikowi, jak usłyszał o sobie od prowadzących program „Talk2Show”. Kandydat na prezydenta Białegostoku, nie jest osobą w pełni sprawną umysłowo, ale ludziom, którzy cytują jego wypowiedzi i ćwiczą na nich ciętość swojego języka, to absolutnie nie przeszkadza. „Wszystko zlikwiduję!”, „A kierowcy też będą przez policję surowo karani za alkohol, za papierosy, za wszystko”, „Żeby nie było bandyctwa, żeby nie było złodziejstwa, żeby nie było niczego”, to najlepsze i najśmieszniejsze dowcipy ostatnich tygodni. Każdy, szanujący się pseudoerudyta wykorzysta je w swoim felietonie, wpisie na bloga, czy poście na forum, domyślnymi salwami śmiechu puszczanymi z taśmy pomiędzy każdym kolejnym przytykiem zaznaczając swoją wyższość i ponadprzeciętną inteligencję.

Bójmy się kindernaśladowców Kuby Wojewódzkiego, pozbawionych taktu i umiaru, ale wyposażonych w zasób słownictwa wystarczający, żeby celnie formułować swoją wyuczoną i trenowaną podłość. Bójmy się też cynizmu i potrzeby indywidualizmu tak wielkiej, żeby przesłoniła nam te autorytety, które nie chciały być cytowane i pokazywane w telewizji, ale ich celem i marzeniem było proste i skromne... bycie dobrym człowiekiem.

„Krytykować może jedynie ten, kto posiada serce gotowe do udzielenia pomocy” (W. Penn)