Żona wtedy wyszła wyświadczyć przysługę, związaną z wykonywanym przez nią zawodem, matce swojego męża. Matka męża nie musiała jej prosić, a ona nie musiała tego robić. Nie wtedy, bo nie było to konieczne. Jednak wyszła i zrobiła to o co ją poproszona, chciała być "dobra" i "miła".




Rozmyślam tak nad tą historią i nie mogę zrozumieć dlaczego my Polacy tak lubimy pogrzeby, cmentarze, groby i żałoby. I przynosić kwiaty na groby. Przecież to jest chorobliwe, i nie tylko dla pogan. Dla chrześcijan również, przecież nikt inny jak Jezus powiedział:

“umarłym zostaw umarłych”

A my lubimy umarłych i to jak! Powiem więcej często dopiero zaczynamy lubić ludzi gdy są umarli i nie żyją.

 Martwi są bezpieczni?