Ale w zasadzie nic to dziwnego, wszak mamy demokrację i pluralizm. No, może nie każde z tych wiadomości przedostają się do społeczeństwa, ale to tylko szczegół, pewnie bez znaczenia.

Równie ochoczo owa monitorowana władza, ot tak, sama z siebie, propaguje działania takich organizacji, szczególnie tych najbardziej znanych. Najbardziej poprzez tę propagandę, chciałoby się pomyśleć. Żeby zaś umacniać wiarę w demokrację i pluralizm sfery rządowe nawet i czasem grosza nie poskąpią na badania monitorujące władzę.

Wszak walka z patologiami celem pierwszorzędnym każdej władzy, a któż będzie bardziej wiarygodny, jeśli nie organizacje pozarządowe. Trzeba więc je wspierać. Nie wszystkie, rzecz jasna, bo nie wszystkie mogą coś istotnego osiągnąć. Szkoda więc na nie pieniędzy, a i mówić o nich też wobec tego nie ma potrzeby.

Taki system jest dość przejrzysty, sprawdza się w praktyce. Społeczeństwo otrzymuje poważne, rzetelne wyniki przeróżnych ankiet czy raportów. Oglądamy relacje z debat, słuchamy wywodów autorytetów, poznajemy recepty na naprawę państwa. Wygodne jest szczególnie to, że nawet nie musimy samodzielnie się trudzić nad wyciąganiem wniosków. Wszystko dostajemy podane na tacy.

Wiemy, że jedną z najgroźniejszych patologii obecnego życia publicznego jest wszechobecna korupcja. Ale wiemy też, dzięki tym relacjom głównie, debatom i wywodom, że potężne siły od lat współpracują w zwalczaniu tego zjawiska.

Dlatego też zupełnie nie potrzebujemy się zamartwiać wynikami badań organizacji międzynarodowych na temat stopnia korupcji w poszczególnych krajach. To, że w tych badaniach nasz kraj zmierza w kierunku przeciwnym, niż powinien, to tylko takie tam graficzno-socjologiczne spekulacje.

Bo i cóż jakiś tam obcokrajowiec może o nas wiedzieć. A zwłaszcza o naszych potężnych instrumentach zwalczania wszelakiego zła?

Witold Filipowicz
Warszawa
mifin@wp.pl