Druga teoria jest z jednej strony przerażająca, a z drugiej strony typowa dla świata, w którym pieniądze rozdają karty. Otóż wyobraźmy sobie taką sytuację, iż lek eliminujący HIV został przez naukowców nareszcie stworzony, że tygodniowa terapia zastrzykami dożylnymi lub doustnymi kapsułkami prowadzi do wyleczenia i w ciągu kilku miesięcy pandemia AIDS w 99% zostaje opanowana. Co to oznacza dla firm farmaceutycznych? Gigantyczne straty, a nawet bankructwo. Koniec refundacji leków, które tylko spowalniały chorobę. Pieniądze włożone w doświadczenia nad ulepszaniem dotychczasowych leków idą w błoto, programy edukacyjne (reklamowe) na marne.
Wnioski są proste. Firmom nie opłaca się praca nad lekiem, który wyeliminowałby HIV, bo to pieniądze tylko na okres wyleczenia, a nie, jak dotychczas, na całe życie zakażonych. Ponadto klientów nie przybywa, a ubywa.

Jeśli zatem jakiś naukowiec wymyśli lek na HIV, to co się z tym lekiem stanie? Otóż najprawdopodobniej nie ujrzy światła dziennego, a naukowiec wraz z grupą badawczą dostaną astronomiczne pieniądze, ażeby ta tajemnica nie wyszła na jaw.