Jasne, że chcę aby moja muzyka dotarła do jak największej liczby słuchaczy, ale nie chodzi mi o tanią popularność i nic nie uczynię w mojej muzyce, aby zatracić własny styl. Gram muzykę uniwersalną i każdy może w niej znaleźć coś dla siebie. Idę swoją drogą. W dotarciu do słuchacza liczę także na internet, gdzie nie narzuca się ludziom niczego i każdy sam wybiera co chce.

> Przyznajesz, ze nie jesteś muzykiem elektronicznym i nie słuchasz muzyki elektronicznej. Jakiej zatem słuchasz muzyki? Skąd czerpiesz inspiracje?

Nie czerpię inspiracji ze słuchania czyjejś muzyki. Inspiruje mnie wszystko co mnie otacza i to co sam przeżywam, a moje utwory to opisują czy też ilustrują. Oczywiście w formach, które mieszczą się w szeroko pojętej tradycji muzyki pop i rock. W końcu gram piosenki i tematy instrumentalne, a nie muzykę eksperymentalną. W naturalny sposób mają one wspólny mianownik mojej osobowości jako autora. Owszem, w młodości słuchałem sporo światowej muzyki. Dzisiaj wolę jedynie czasem skorzystać z niektórych współczesnych zabiegów produkcyjnych nie gubiąc nic ze swojego własnego charakteru.

> Grasz na oryginalnych analogowych instrumentach klawiszowych, które dostosowałeś do własnych wymagań, wspomagany techniką cyfrową. To instrumentarium o niepowtarzalnym brzmieniu, będące Twoją wizytówką. Czy nadal szukasz nowych dźwięków?

Po roku 2004 moja muzyka wzbogaciła się o szereg nowych brzmień, które mam dzięki udanym przeróbkom syntezatorów Prophet –5 i Mini Korgów 700s. Ale trzeba pamiętać, że moje charakterystyczne brzmienie nie wynika z grania na tych konkretnych modelach instrumentów, a głównie ze sposobu grania, tworzenia wyłącznie własnych barw, artykulacji, wibrata, czy też takiego, a nie innego używania modulatorów i pitch band-u.

> Jesteś kompozytorem, instrumentalistą i producentem własnej muzyki. Ale Sławek Łosowski to postać renesansowa, o wielu talentach. Oprócz tworzenia muzyki i prowadzenia firmy w wolnych chwilach rysujesz. Gdzie można obecnie obejrzeć Twoje grafiki i rysunki?

Od dzieciństwa rysowałem i robię to nadal. Gdy wiele lat temu budowałem dom, to nawet przewidziałem na poddaszu dobrze, słonecznie doświetloną pracownię. Ale brak czasu, sytuacja rodzinna oraz związana z nią konieczność prowadzenia działalności gospodarczej, nie pozwoliły mi na szersze rozwinięcie pasji plastycznej. Rysuję cały czas, ale nie tyle, ile bym mógł i chciał. Aktualnie w holu centrum handlowego Manhattan w Gdańsku-Wrzeszczu jest moja mini wystawa; ok. 50 prac z różnych okresów życia, w tym kilka z lat 2007 i 2008.