Jakaś tam kawiarnia w centrum miasta. Już od piętnastu minut czekam przy stoliku. W końcu przychodzi młoda dziewczyna. Ma na imię Oliwia i ma 15 lat. Znam ją dość długo, ponieważ byłem opiekunem jej klasy podczas zeszłorocznej wycieczki. Podczas wieczornej pogawędki na forum klasy rzuciłem temat nagości. Wszyscy zamilkli. Tylko ona przyszła do mnie później, aby porozmawiać na ów temat.
    Nieco speszona usiadła na przeciwko mnie, zamówiłem dla niej coca-cole i zacząłem mini wywiad. Oto dokładny zapis fragmentu naszej rozmowy.
   
    Oliwio, opowiedz na początku dlaczego nie odczuwasz wstydu, jesteś przecież w wieku, kiedy ciało i umysł dojrzewa. Większość nastolatek wstydzi się swojego ciała. Dlaczego ty nie?

Kiedyś się bardzo wstydziłam, ale po obejrzeniu filmu dokumentalnego o nudystach zaczęłam się zastanawiać, czy wstyd w ogóle ma sens. Przecież wiemy, jak wygląda nasze ciało i innych,  a pomimo tego je zakrywamy. Dwa lata temu byłam na kempingu z rodziną nad jeziorem.  Wtedy pomyślałam, że warto spróbować zrzucić ubranie, tak na próbę. Poszłam w najdalszy zakątek jeziora, tak by nikt nie mógł mnie dojrzeć. Na początku się bałam, ale weszłam do wody. Oczywiście w stroju. Po kilku minutach z lekkim drżeniem dłoni zdjęłam górną część stroju i od razu zanurzyłam się. Będąc  zanurzoną zdjęłam w końcu bikini.

    I to wydarzenie miało wpływ na to, że się nie wstydzisz swojego ciała?

Myślę, że tak. W końcu po tym zdarzeniu chodziłam tam jeszcze trzy razy, bo tyle jeszcze
byliśmy na kempingu.

    A w domu jak wygląda sfera nagości?

Nie ma paradowania nago po domu (śmiech). Nagość jest raczej w naszym domu tematem tabu. Niestety.

    Żałujesz, że pokonałaś wstyd?

W ogóle nie żałuje. W pewnych sytuacjach przebywanie nago jest bardzo wygodne. Chciałabym, by takich osób jak ja było więcej.

    Powiedz mi, czy uważasz się za naturystkę, bądź nudystkę?

Nie uważam się. Po prostu przebywanie nago jest dla mnie przyjemne i nie ma dla mnie to żadnej ideologi.