Hasłem NIEPEŁNOSPRAWNI posługuje się każdy, kto tylko chce i może jeszcze trzymać długopis w ręku., ale większość z korzystających z tego hasła nie ma czystych zamiarów. Każdy myśli: A MOŻE SIĘ ZAŁAPIĘ I COŚ "NACHAPIĘ"?

 

I co z tego wychodzi?

 

U piszącego te słowa powstała humoreska „Czarodziejski Złoty Grosz” http://eres9596.republika.pl/blog31.html  i wiele innych tekstów - w tym poniższe słowa.
Stowarzyszenia i organizacje pożytku publicznego "rosną" jak grzyby po deszczu. Wystarczyło wejść do Internetu w końcówce zeszłego 2007 roku i w przeglądarce internetowej wpisać "jeden procent". Powodowało to lawinowy skutek.
Zbawicieli "niepełnosprawnych" i dzieci w różnym stanie zdrowotnym wyświetlało się bez liku.

 

Trochę wcześniejszym doświadczeniem piszącego te słowa – z tej materii – było zapoznanie się ze stroną internetową http://actus.free.ngo.pl/deklaracja.htm  
Deklaracja została wypełniona i pocztą elektroniczną wysłana na adres ACTUSA.
Było to rok - może więcej – wstecz.

 

Odpowiedzi nie ma do dzisiaj, mimo obietnic czynionych w trakcie rozmów skypowych.
Rodziło się i rodzi skojarzenie: „nie ma cwaniaka nad polskiego cwaniaka”?
Bo chyba nie ma.

 

Ciekawe ilu właścicieli „zbawców niepełnosprawnych” zachowuje się podobnie jak ACTUS?

 

Mogę pisanie zakończyć jedynie jednym zdaniem: Kochani rodacy – nie wycierajcie sobie buzi słowem niepełnosprawni. Nie ratujcie ich jeśli nie macie uczciwych zamiarów. To staje się już niesmaczne – prosto po ludzku.