Składanie kalendarza wciąż pasjonujące,
Pomaga spopielić złe zazdrości wymówki
Nieważkie stają się domysłów łamigłówki
Drżą palców w zachwycie czułym ścieżki pnące

Noc i poranek nami zszyte, jaśniejące
Zgodnie przeciw prawom doby nawet wskazówki
Zegara pijane ze szczęścia, dwie połówki
W jednej zawisają wytchnienia pętelce

Zanim nieśmiało odważy się zarysować
Nierychliwą pobudkę jutrzenki koniuszy
Spójrzmy ile kwiatów zasadził nocą ogrodnik

Byśmy byli odważni bez zmiany zachować
Pamięć o biciu serca, co w nas się puszy
Choć na stole już rozsypany łez bezwodnik