Zawsze wydawało mi się głupstwem mówienie o tym że żywimy do kogoś dwa skrajne uczucia jednocześnie, bo niby jak można jednocześnie kochać i nienawidzić? Przecież to dwa różne uczucia i jak można kierować je do jednej osoby. Jednak życie choć jeszcze mało doświadczeń zesłało już pokazuje, że jest to możliwe, że tak naprawdę wszystko jest możliwe.
Często mówi się że od nienawiści do miłości jest jeden krok, działa to też oczywiście w drugą stronę bo można kochać a potem znienawidzić. Ku temu jednak trzeba mieć powód i to nie mały, bo trzeba jednak najpierw przestać kochać a potem jeszcze do tego "dołożyć" nienawiść.


Już drugi raz piszę tutaj o uczuciach, temat nie jest łatwy, bo trudno pisać o tym co każdy przeżywa w inny sposób. To, że piszę właśnie na ten temat nie wypływa z tego, że chcę wszystkim powiedzieć o tym, że można kochać i nienawidzić tą samą osobę. Piszę tylko dlatego, że pisanie o tym dużo daje, taki spokój i oddech od uczuć, można z siebie wyrzucić to co chciałoby się wykrzyczeć.


Wracając do głównej myśli.... Co musi się stać by poczuć w jednym momencie, że kochamy i nienawidzimy? Tak naprawdę chyba nie ma konkretnego przykładu na to, może to być różna sytuacja. Możemy kogoś kochać, a ta osoba wyrządzi nam krzywdę, jednak miłość pozostaje ale jest też to zło które nam wyrządziła. Można też oczekiwać od kogoś czegoś tak bardzo, mając nadzieję że to otrzymamy, żywimy pozytywne uczucia do tej osoby, jednak ona nie daje nam oczekiwanej rzeczy i wtedy zaczynamy się złościć. Co wtedy można myśleć o takim człowieku. Na raz bombardują nas myśli te pozytywne i negatywne, jedna po drugiej na przemian, wzbierają się uczucia i sami nie wiemy co tak naprawdę myśleć i czuć. Bo co brzmi lepiej według Was: „kocham Cię p… dupku” czy może „nienawidzę Cię kochanie” ? Dwa skrajne uczucia, silne uczucia. Jednak czy to naprawdę nienawiść? Może tak, tylko że ciągłym uczuciem będzie tu miłość a tylko czasem „przychodzi” do nas żal i włącza się nienawiść. Wydaje mi się że to wcale nie jest tak, że te uczucia łączą się, mieszą tylko po prostu w gorszej chwili przychodzi to drugie, a cały czas jest z nami nadzieja, że ważniejsze i silniejsze jest to pozytywne uczucie.