F: Szczerze? Nieraz lubię popatrzeć jak moja żona się złości, nadal ma w sobie tyle siły by cisnąć we mnie pilotem od telewizora. Staram się jednak kontrolować, ze względu na jej słabe serce, nie chce przesadzić (śmiech).

Jak u państwa jest z kompromisem, kto pierwszy wyciąga rękę do zgody?

H: Fryderyk jest osoba bardzo odpowiedzialna i mająca w sobie dużo spokoju. Musze przyznać, ze nasze kłótnie często były i chyba nadal są wynikiem mojej spontaniczności i nieprzemyślanych decyzji. Ale ważniejsze (od tego wszystkiego co nas rożni) jest to, ze potrafię się przyznać do błędu, a mąż potrafi to docenić i mi wybaczyć.

W obecnych czasach coraz częściej słyszy się o rozwodach, nieudanych związkach. Młodzi ludzie często decydują się na bycie w wolnym związku. Myślą państwo, ze za 30, 40 lat będzie można spotkać na ulicy parę staruszków trzymających się za ręce, z ponad pół wiecznym stażem małżeńskim?

F: hmmm nie chce wyjść na pesymistę, ale myślę, ze będzie naprawdę ciężko znaleźć takie pary. Teraz ludzie maja zbyt dobrze i nie potrafią pielęgnować uczucia miłości. Trzeba mieć świadomość, ze nie znamy dnia ani godziny i każda chwila spędzona z ukochana osoba powinna być wyjątkowa i traktowana jak dar od Boga. Przecież już nigdy się nie powtórzy. Ci co przeżyli wojnę, chyba maja większa świadomość tego jak kruche jest życie.

Na początku lutego tego roku obchodzą państwo 55 rocznice małżeństwa. Jak uczczą państwo „szmaragdowe gody”?

F: Racja, ucztowanie dopiero przed nami. Lecimy do syna do Polski, będzie tam cała nasza rodzina. My z dwójka naszych młodszych dzieci i z ich rodzinami mieszkamy w Stanach Zjednoczonych od ponad 30 lat. Dzieci spróbowały odnaleźć naszych znajomych z młodzieńczych lat. To ma być niespodzianka dla nas, wiec nie możemy się doczekać kogo zobaczą nasze oczy, kto jeszcze jest z nami na tym świecie. A my cieszymy się jak dzieci, z wizyty w kraju.

Czy istnieje recepta na tak długi i szczęśliwy związek?

H: Nie chodzi o to by nieustannie patrzeć sobie w oczy czy trzymać się cały czas za ręce. Trzeba po prostu chcieć być ze sobą i walczyć o ta miłość. Wspierać się w trudnych chwilach i przeżywać radości razem. Tyle ile związków na tym świecie, tyle recept na ich powodzenie, przecież każdy jest inny i każdy potrzebuje innego lekarstwa na swoje dolegliwości.