Do wypadku doszło o godzinie 17:15, 5 minut później wykonano pierwszy telefon do służb ratowniczych z wezwaniem o pomoc. Według prokuratury w momencie katastrofy na terenie hali znajdowało się ok. 700 osób. W efekcie zawalenia dachu zginęło 65 osób, a ponad 170 zostało rannych.

    Ci którzy zdołali wydostać się spod pogiętych elementów konstrukcji, pomagali wydostać się innym ofiarom. O godzinie 17:30 na miejscu były pierwsze jednostki Państwowej Straży Pożarnej, które natychmiast rozpoczęły akcję ratunkową. W kulminacyjnym momencie akcji, między godziną 1 a 2 w nocy, pomoc niosło 1300 ratowników, w tym blisko 103 zastępy Państwowej Straży Pożarnej, ratownicy z Centralnej Stacji Ratownictwa Górniczego z Bytomia, lekarze i ratownicy medyczni z woj. śląskiego, Grupy Poszukiwawczo-Ratownicze z psami: Małopolska GPR PSP (Nowy Sącz), GPR PSP Łódź oraz GPR OSP Kęty, 230 policjantów, oddziały żandarmerii wojskowej z Krakowa i Gliwic oraz grupa GOPR ze Szczyrku. Do Polski również przyjechali niemieccy ratownicy, lecz ze względu na brak potwierdzonych kwalifikacji do tego typu działań, a także dostateczną liczbę rodzimych ratowników nie zostali wpuszczeni na miejsce katastrofy.

    Akcja prowadzona była w niskiej temperaturze -17°C, która dodatkowo przyczyniała się do wyziębiania organizmów ofiar uwięzionych pod zawaloną konstrukcją. Ponadto zawaleniem groziła ocalała część hali.

    Działania ratownicze zakończono 20 lutego tego samego roku. Akcja trwała łącznie 551 godzin i 3 minuty. Do dziś trwa śledztwo mające ustalić kto przyczynił się do powstania tragedii.