Godząc się na tarczę – Polska ogranicza swoją suwerenność – i utrwala złe relacje z Rosją. Bo tarcza, słusznie, jest odczytywana także jako element walki z Rosją.


W Polsce nie przeprowadzono rzetelnej dyskusji na temat tarczy. I w dalszym ciągu nie ma jasności, jak ten układ, jeżeli powstanie – będzie zintegrowany ze strukturami NATO.


Jest oczywiście jeszcze inna sprawa – to, czy nawet podpisana umowa będzie miała moc wykonawczą. Według mnie – nie. Amerykanie stoją przed olbrzymimi wyzwaniami wewnętrznymi – dług krajowy jest olbrzymi, waluta amerykańska bezpowrotnie traci znaczenie waluty globalnej, odejście państw – producentów ropy od rozliczeń w dolarach amerykańskich i wzrost cen surowców energetycznych, oraz zagrożenie amerykańskiego systemu kredytowego, głównie kredytów hipotecznych, spadek popytu wewnętrznego – pozwalają na postawienie tezy, że pieniędzy na projekty poza USA nie będzie…


Tylko, że podpisana polsko–amerykańska umowa będzie się odbijała polityczną czkawką.


Azrael