W Chinach dobiega właśnie końca rok świni.U nas "Dziennik" określił rok 2008 ‘Rokiem Tuska”.Myślę, że skoro tak postanowiono i ogłoszono wszem i wobec to nie ma podstaw by w to nie wierzyć.

W zasadzie niewiele by się pomylono gdyby i poprzednie dwanaście miesięcy ochrzcić w ten sam sposób. Dzięki medialnej nawałnicy, która z jednej strony bezpardonowo waliła w rządzących Hunów, trwała akcja kreowania nowego Mesjasza i zbawcy.

Już końcówka roku obfitowała w relacje typu „Tusk kochający mąż”, „Tusk wzorowy ojciec”, „Tusk prawdziwy kibic”, „Tusk wspaniały piłkarz”, „Tusk wielki maż stanu”.
Widać, że Polska to kraj na wskroś katolicki i nauki płynące ze studiowania Pisma Świętego wydają owoce. Nie popełniliśmy tak jak naród wybrany katastrofalnego błędu i w porę dzięki medialnej pomocy potrafiliśmy rozpoznać proroka.

Tak naprawdę to mam wątpliwości, czy bez pomocy autorytetów potrafilibyśmy dokonać tego sami. W końcu historia lubi się powtarzać. Donald Tusk, który w polityce jest od samego początku przemian, przez te wszystkie lata niczym wyjątkowym się nie wyróżniał.
Ani nie był uważany za wielkiego mówcę czy myśliciela. Nie wryły się w pamięć żadne błyskotliwe wypowiedzi czy pomysły. Było nawet wręcz przeciwnie.

Szatan, aby zamaskować przed nami wielką misję jaka opatrzność przeznaczyła dla obecnego premiera, potrafił przedstawiać go jako obalacza rządu Olszewskiego, najbardziej leniwego parlamentarzystę lub autora nieprzemyślanych czy wręcz głupich wypowiedzi udzielanych w różnych wywiadach.

Do dziś nie wiadomo gdzie dokonała się ta przemiana naszego nowego przewodnika stada. Na jakiej górze się to stało? Czy towarzyszyły temu krwawe poty, czy może jakiś wielodniowy post połączony z modlitwami?

To chyba na zawsze pozostanie tajemnicą.Jednego jednak możemy po tych wszystkich doświadczeniach być pewni jak nigdy dotąd.Już niebawem łaknący zostaną nakarmieni, pragnący napojeni, obdarci przyodziani, a chorzy uzdrowieni.

Idą cuda jakich świat nie widział.