Od tych, którzy stosują terror psychiczny, najczęściej nie należy oczekiwać poczucia winy.Sprawcy mobbingu, z którymi się rozmawia o ich zachowaniu, często nie odczuwają żadnej odpowiedzialności za swoje czyny, ich argumentacja opiera się na stwierdzeniu, ze inni postępują przecież tak samo i nikt źle tego nie ocenia.Inicjatorzy szkolnych tortur maja na ogół silna potrzebę dominowania i niski poziom empatii. najczęściej działają w grupie, bo tam uruchamia się mechanizm rozmywania odpowiedzialności.


Badanie pozwalające poznać, określić i nazwać skalę zjawiska agresji i przemocy wśród uczniów publicznych szkół podstawowych miasta Szczecina przeprowadzono w kwietniu 2003 roku na terenie sześciu losowo wybranych publicznych szkołach podstawowych. Łącznie przebadano 160 uczniów, z czego 157 poprawnie wypełnionych ankiet posłużyło jako materiał empiryczny do analizy wybranego zagadnienia. Próbę reprezentatywną stanowili uczniowie szóstych klas publicznych szkół podstawowych. Grupa respondentów obejmowała uczniów w przedziale wiekowym od 11 do 14 lat.
Analizując pytanie trzecie dotyczące przejawów agresji napotykanych w szkole (Z jakimi przejawami zachowań agresywnych spotykasz się Ty i Twoi (je) koledzy (koleżanki) najczęściej w szkole?) zostały wymienione takie przejawy zachowań agresywnych jak: próby wyłudzania ,wymuszania pieniędzy, zastraszanie i pogróżki, wulgarne wyzwiska, prowokacje do bójek, znęcanie się fizyczne, znęcanie psychiczne, kradzieże rzeczy osobistych.
Z wulgarnymi wyzwiskami zetknęło się 77,1% ; znęcaniem się psychicznym (17,2%).
Na pytanie półotwarte, dotyczące sposobów znęcania się psychicznego nad respondentami odpowiedzi udzieliło 7% dziewcząt. Jako formy owych zachowań wymieniały: wyzywanie zarówno ankietowanych jak i ich rodzin(5,8%) ; chłopcy - 6,4% uczniów wskazało na: wyzwiska skierowane na ankietowanych i ich rodziny (14,1%), poniżanie (4,2%), groźby (1,4%) oraz zastraszanie (1,4%).

W obliczu wzrastającej frustracji społecznej i wynikającej stad agresji nasilenie się zjawiska mobbingu pełni przypuszczalnie role wentyla, który pozwala wyładować na bezbronnych ofiarach nagromadzona agresje, przy czym jak wiemy, wcale nie powoduje to jej wytłumienia.Krzywdy, niepowodzenia, frustracje wytwarzają lek lub wsiekłosc i domagają się reakcji, która umożliwiłaby ich rozładowanie, ofiara mobbingu jest wiec jak znalazł; dręczenie najsłabszych w grupie przynosi chwilowa ulgę ludziom przepełnionym agresją, nie grożąc żadnymi konsekwencjami.Przyczyna mobbingu może być jednak nie tylko agresja czy lek, ale również nuda i monotonia, ochota na rozrywkę lub dążenie do wyróżniania się spośród innych.Poprzez zepsucie opinii ofiary, zniszczenie jej kariery, pogorszenie relacji z innymi osobami, często oprawcy rekompensują sobie w ten sposób brak sukcesów, bezradność wobec własnych problemów. Doktor Hanna Rylke psycholog i inicjator programów przeciwdziałania przemocy rówieśniczej w szkołach – twierdzi, że z domu dziecko nieświadomie przynosi do klasy zwyczaje, z którymi styka się w domu, w rodzinie. W tzw. dobrych domach dziecka wprawdzie się nie bije, ale często zadaje mu się ból psychiczny. Jeśli czuje się poniżane, obrażane, zawstydzane, jest bardzo prawdopodobne, że to samo uczucie będzie chciało wzbudzić u kogoś innego.