Jak to się ma do poszanowania naszej planety. Do przyrody, której ten rozwój nie służy. Czy świat może być „Disneyowskim ogrodem” z koszami pełnymi śmieci po tackach z McDonalda, z dobrze odżywionymi tresowanymi zwierzętami, z pozbawionymi agresji stworami. Czysty i schludny, bezpieczny, oświetlony promieniami sztucznego lub prawdziwego słońca (padać może po wyjściu ostatniego zwiedzającego). Ile Coli i chipsów zapakowanych w opakowania spełniające wszelki HACAPy musi wchłonąć nasz organizm by znikły lodowce przysłaniające nasze drapieżne państwa. Co jeszcze musimy zrobić by poprawić nasze bezpieczeństwo. Można by np. ograniczyć emisje CO2, dziwne, ludzi w Europie nie przybywa, więc skąd to większe zapotrzebowanie na energię. Żeby było jeszcze śmieszniej to temperatura na naszym kontynencie z roku na rok rośnie. Energia jest potrzebna by wytworzyć kolejne „zabawki”, o które będziemy walczyć wielkością portfela w hipermarkecie, może ustrzelimy promocję. Tony tłuszczu na twarzach kobiet, coraz ładniejsze samochodziki w otoczeni mężczyzn, hektolitry różnych smaków na półkach sklepów. jakie to piękne i bajeczne. No chyba, że nam brzuszek urośnie, ale są przecież siłownie baseny, ścieżki rowerowe, salony odnowy biologicznej oraz super SPA. Niektórzy jeszcze przyklękną w świątyni. Ale czy każdy jest dumny z oświetlonej, bardzo dużej i pełnej przepychu świątyni. Trzeba to światu ogłosić jacy to piękni, dobrzy i szlachetni jesteśmy. Wartością jest uśmiechnięte oblicze w super aucie, w super ciuchu w czasie super wakacji w super miłej atmosferze. Szczęście; szczęście jest ulotne jak mówią wielcy filozofowie. Więc gońmy je coraz szybszymi środkami komunikacji, pobudzajmy je lepszymi trunkami czy innymi używkami. Ktoś w naszym otoczeniu powie „inni głodują”, ale przecież nie w moim ogrodzie. Gdzieś huragan rozbił kilka domów, na szczęście nie mój ogród rozrywki. Tsunami zniszczyło jakąś słoneczną plażę, och dobrze, że ja tam nie byłem. W Tybecie giną jacyś ludzie, współczuje im i zmieniam kanał informacyjny. Więc pytam w jakim celu mamy zmniejszyć emisję CO2 o 20%, zużycie energii o 20% i zwiększyć do 20% udział energii odnawialnej? Jaki to ma sens? Gdy zaspokoję głód i będę się czuł bezpieczny zapragnę rozrywki. Wiem potrzeby człowieka są pod tym względem nieograniczone, tak mówią wielcy ekonomiści. Głód zaspokoję spożywając ok. 2000 kcal, ciepło optymalne to 27 0C . Pozostaje rozrywka zwłaszcza ta co wzmacnia więzi społeczne, obojętnie jak ją nazwiemy: nauka, sport, teatr, sztuka, dyskoteka, mecz, turystyka … tu ogranicza nas tylko wyobraźnia. Włożę do tego wora: religię, działalność charytatywną, politykę i publicystykę. Gdy inni się bawili Noe budował swoją arkę. Z uporem maniaka budował łódź w głębi lądu, czyżby zabrakło mu wyobraźni by zbudować prom kosmiczny lub podwodną łódź atomową. Nie, On chciał żyć na lądzie w stale odradzającej się przyrodzie pełnej dzikich zwierząt, które się rozmnażają i zjadają. On chciał by życie trwało, nie chciał nim kierować ani w nim dominować. Pozostaje jeszcze kwestia potopu (popytu). Czy jak ograniczymy emisję CO2 to go unikniemy? Czy walka z wiatrakami lub o wiatraki ma sens? Tak – szansą jest zrównoważony rozwój czyli rozrywka, która daje nam możliwość zapomnienia o walce o przetrwanie i jest formą bezpiecznej rywalizacji o dominacje. Uczmy się nowej formy rozrywki strzelajmy do wirtualnych zajęcy, nie używamy perfumów czy innych pachnideł, nie pijemy innych płynów niż woda i soki, nie leczymy się środkami innymi niż zioła, wyłączajmy zbędne źródła energii. Lub jedzmy zdrową żywność, myjemy się raz w tygodniu, korzystamy z naszych nóg, ubieramy odzież tylko z surowców naturalnych, bądźmy ekologiczni. Czyż , nie są to bzdury!! – powiedział Noe i ściął kolejne drzewo, by budować arkę. c.d.n.