W okresie budowy rozwiniętego społeczeństwa walką z przestępczością u jej podstaw nie może pozostawać sprawą tylko organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości. W tym celu muszą być wykorzystane wszystkie możliwości, jakimi dysponuje społeczeństwo zorganizowane w państwo. Dlatego też w Polsce oprócz działania organów ścigania, nowo powołanego Centralnego Biura Antykorupcyjnego, działają pozarządowe organizacje, których zadaniem jest zapewnienie jawności działania służb publicznych i wyeliminowanie zjawiska korupcji, która niszczy rozwój społeczeństw, deprawuje, działa destrukcyjnie na gospodarkę i przez to pozbawia zwykłych obywateli szeregu korzyści, jakie mogliby czerpać z rozwoju ekonomicznego.

Odpowiadając na pytanie, jakie działania należy podjąć, aby zapewnić powodzenie w walce z korupcją lub dlaczego kampanie antykorupcyjne nie przynoszą spodziewanych efektów, należy na wstępie skupić się na problemach o podłożu politycznym i związanych wyłącznie ze sposobem administrowania. Guido Bertucci, dyrektor Division for Public Economics and Public Administration Departament of Economic and Social Affairs Organizacji Narodów Zjednoczonych, stwierdza: „państwa zwykle zapoczątkowują kampanie antykorupcyjne z wielką pompą, a społeczeństwa pokładają nadzieje, że kampanie takie pozwolą wyeliminować korupcję z życia publicznego. Oczekuje się, że ukaranie skorumpowanych osób załatwi sprawę i zapobiegnie powstawaniu tej patologii w przyszłości” . Istnieje wiele przyczyn, dla których reformy antykorupcyjne są nieefektywne. Wśród nich wymienić można brak rzeczywistej woli do walki z korupcja i w rezultacie pozorowanie działań, zwykle pod wpływem czynników zewnętrznych. Inną przyczynę może stanowić wyznaczenie do programów niewłaściwych osób czy wdrożenie programu ex abrupto. Władze państwowe mogą wykorzystywać program do walki z korupcją jako pretekst do rozprawienia się z opozycją. W takiej sytuacji społeczeństwo nie jest pewne, czy państwo faktycznie zamierza walczyć z przejawem korupcji, co podważa wiarygodność samego programu. Nawet jeśli rząd jest zainteresowany walką z przejawami korupcji, jej efekty mogą być mizerne, gdyż nie stworzono szerokiego frontu współdziałania, obejmującego administrację państwową, sektor prywatny oraz społeczeństwo.