Niedoskonałości ścian łatwiej ukryć pod kolorami lekkimi, o niewielkim nasyceniu. Jeśli chodzi o pomieszczenia pomalowane w mocnych barwach, to trzeba pamiętać, iż nie „tolerują” one bałaganu. Należy w nich zachować niemalże idealny porządek, gdyż inaczej przebywanie w nich może stać się bardzo męczące. Bezpiecznymi kolorami do wnętrz są beże oraz odcienie koloru morelowego.
Stonowane, jednolite kolorystycznie wnętrze możemy ożywić poprzez zastosowanie kontrastowych dodatków. Często wystarczy jeden mocny akcent kolorystyczny czystego koloru, aby ożywić wnętrze i nadać mu pewien charakterystyczny rys. Jednobarwność ożywiona akcentami jest zawsze atrakcyjna.
Na podłodze należy unikać kontrastów w postaci dużych, przenikających się plam. W dużych pomieszczeniach lepiej wyglądają podłogi ciemne, a w mniejszych jasne. Ciemne meble na jasnej podłodze będą sprawiały wrażenie wiszących nad posadzką. Dobry efekt przyniesie natomiast połączenie ciemnej podłogi z ciemnymi meblami i jasnymi ścianami. Aby wnętrze nie straciło swojej spójności, nie należy stosować więcej niż dwóch rodzajów (kolorów) drewna, a najlepiej ograniczyć się do jednego.

Symbolika barw
Wybór kolorów dużo mówi o naszych skłonnościach i upodobaniach. Często są one ukryte i tylko poprzez nieświadome skojarzenia uzewnętrzniają się w doborze kolorów.
Czerwony – kolor ognia – działa pobudzająco, podniecająco, wzmaga aktywność fizyczną, inspiruje, wprowadza w dobry nastrój. Optycznie zmniejsza pomieszczenie, silnie oddziałuje na przestrzeń. Dobrze sprawdza się w postaci plam kolorystycznych i mocnych akcentów we wnętrzu. Idealny do zastosowania w przedpokojach oraz hollach. Nie powinien być natomiast stosowany w pomieszczeniach, w których wymagana jest koncentracja. Wzmaga apetyt, dlatego też w krajach dalekiego wschodu, gdzie symbolika ma ogromne znaczenie, stosowany jest w restauracjach i jadalniach. Trzeba jednak pamiętać, iż zbyt długie przebywanie w pomieszczeniach pomalowanych na kolor czerwony wywołuje agresję i złość.
Niebieski - przynosi uspokojenie i inspiruje. Jest jednak chłodny i nieprzytulny. Od błękitu nieba, poprzez wszystkie odcienie morza, aż do nasyconych szafirów, wpływa uspakajająco i nastraja do zadumy. Przy słabym świetle może wywoływać nastrój wyobcowania i melancholii. Przebywanie w niebieskich pomieszczeniach spowalnia puls, obniża ciśnienie krwi, uspokaja. Jego zaletą jest to, iż optycznie powiększa przestrzeń. Niewskazany w jadalniach i kuchni – uznany za kolor hamujący łaknienie. W niebieskim rozpoznajemy przestrzeń nieba, psychologiczne złudzenie przestrzeni. Wrażenie oddalania się ścian, przedmiotów pomalowanych na niebiesko tak opisał w 1920 roku malarz Kandinsky: „ściany niebieskie staja się dla nas niezauważalne, przeźroczyste, wrażenie głębi – powietrze i morze”.