Jedno wielkie drzewo kolonizuje około 60 odmian mrówek.W koronie drzewa, miliony mrówek zakładają i uprawiają swoje ogrody-spiżarnie. Taszczą na takie drzewo tony ziemi i nasion, służących do urządzania swoich "działek pracowniczych". Są mrówki (Atta i Acromyrmex) zwane słonecznymi parasolami, których pracę można porównać do pracy kombajnów zbożowych, a które odcinają liście i źdźbła trawy, gromadząc je jako humus do hodowli grzybów. Nawet wtedy kiedy niszczą 50% zielonych liści w lesie są nadal pożyteczne. Oczyszczają w ten sposób chore drzewa umożliwiając nieprzerwaną wegetację leśnych olbrzymów. Jedna, wielka mrówcza rodzina z gatunku mrówek leśnych (Formica), zwanych popularnie "leśnymi lekarzami", potrafi zebrać około 20 kg zasuszonej w bryłkach żywicy, którą oklejają zranione drzewa chroniąc je przed mikrobami. Skąd te sześcionogie mądrale o mózgu wielkości ziarna piasku wiedzą, że żywica zawiera również bakteriobójcze środki trudno jest ustalić, ale tworzą z resztek żywicy coś na wzór wycieraczek do nóg i kilka razy dziennie dezynfekują te swoje zręczne nóżyny, zapobiegając przenoszeniu bakterii i drobnoustrojów na drzewo, przez co utrzymują w zdrowiu całą swoją rodzinę i przy okazji drzewostan leśny. Najbardziej waleczna, to australijska buldog-mrówka(12mm długości), zwana popularnie z powodu swojej skoczności "Jack Jumper". Tereny, które przemierza nazywane są autostradami śmierci. Niszczy insekty i drobne zwierzęta. Jest spokrewniona z pramrówką od której wywodzi się osa.Posiada podobne do osy żądło i jad, ale skład tego jadu nie jest tak skuteczny w sile "rażenia" jak jej koleżanki po fachu (Paraponera clavata), która potrafi dwoma nakłuciami uśmiercić psa!

Są również w Australii mrówki miodowe (Camponotus inflatus), które wloką za sobą olbrzymią kroplę miodu przeznaczoną do karmienia młodych mrówek. Są szczególnym przysmakiem aborygenów i nazwane przez nich "słodką zakąską"
Mrówki są znane z talentów nawigacyjnych, jednak takim prawdziwym mistrzem od nawigacji jest mrówka pustynna (Cataglyphis fortis), która przy 50-stopniowym upale potrafi wybrać się na poszukiwanie zdobyczy wykorzystując swój genialny, jedyny w swoim rodzaju system nawigacyjny. Przy takim upale niesamowicie ważna jest szybkość, a czasu jest niewiele. Potrafi oddalić się od gniazda na kilkaset metrów i wraca po swoich śladach, wykorzystując do tego "zamontowany" na stałe odległościomierz i krokomierz! Dookoła tylko piasek, a ona trafi z powrotem do otworu gniazda wielkości grosza i nie zrobi przy tym 1 cm więcej drogi, którą wykonała oddalając się od gniazda! Niezrównanym budowniczym wśród mrówek jest mrówka-tkacz (Oecophylla). Z żywych liści zwijają kulę, wykorzystując do tego jedwabne nici, produkowane przez larwy swojego gatunku. Zdumiewająca szczelność, spotykana jedynie w szwajcarskich zegarkach, to efekt superdokładności, z której te mrówki są znane.