zgłupieć - stracić rozsądek, stać ś. głupim, nie móc ś. zorjentować w czemś, zdumieć ś. głupkowato, osłupieć ze zdumienia (co niniejszym czynię...).

 

Należy także wspomnieć wyrazy, których pisownia dość dawno uległa zmianie: aljant, Biblja, bronz, bróździć, brózda, chemja, debjut, historja, huligan, ideje, inwalid, Italja, jakto, koyot, kurytarz, legja, Marja, maroder, medjator, okuń, opłókać, orangutang, paznogieć, pendzel, ponsowy, ptastwo, ruż, spółpraca, żóraw, żórawina oraz... ortografja.

 

Niewątpliwie, powyższe dzieło jest wielce przydatne polonistom, historykom naszego języka, tudzież szerokiej rzeszy hobbystów, ale we wstępie wydawca chyba jednak przesadził -

Mały słownik języka polskiego M. Arcta przeznaczony jest dla szerokiego kręgu odbiorców, zwłaszcza dla uczniów szkół podstawowych i ponadpodstawowych, studentów, nauczycieli, cudzoziemców uczących się języka polskiego i osób innych. Sięgnąć po książkę mogą również wszyscy ci, którzy dbają o poprawność językową i precyzyjne wypowiadanie swoich myśli w formie ustnej i pisemnej. Z tego też powodu zaszła konieczność dostosowania pisowni sprzed 50 lat do współczesnych wymogów ortograficznych. Oddając w ręce Czytelników poprawiony Mały słownik języka polskiego - Wydawnictwo ma nadzieję, że ułatwi on i w znacznym stopniu przyczyni się do podniesienia sprawności językowej, wzbogaci czynne i bierne słownictwo wszystkich tych, którzy zechcą z niego skorzystać.

 

Uczniowie otrzymują ową (historycznie) cenną pozycję za dobre wyniki w nauce, chyba tylko po to, by zdecydowanie obniżyć swe loty w dziedzinie języka polskiego w następnym roku szkolnym, co - zapewne w zamyśle grona pedagogicznego - miałoby wyrównać umiejętności wszystkich klasowych rówieśników na tym polu współzawodnictwa. Należy mieć nadzieję, że podręczniki do nauki języków obcych są w miarę współczesne i nie nawiązują do literatury (niewątpliwie) pięknej, ale sprzed wieków...