Bronisław Geremek (zwany przez przeciwników – Drogim Bronisławem) nie po raz pierwszy swoimi wypowiedziami dla mediów zagranicznych rozpalił polskich komentatorów, „niezależnych publicystów”, obrońców interesu narodowego i tak zwanej polskiej racji stanu.

Dylematem Polski jest że "i chciałaby, i boi się". Z jednej strony dobrze jest być partnerem i współdecydować o kształcie swego losu, ale z drugiej trzeba znać swoje miejsce w szeregu.

Wszyscy w prasie, tv i innych mediach trąbią o funduszach. Zarówno dla przedsiębiorców (mikro, małych, średnich jak i dużych), ale także dla jednostek samorządu terytorialnego.

Studenci i absolwenci wyższych uczelni zapisują się na kursy zawodowe spawaczy i operatorów wózków widłowych. Uczą się układania bukietów i sztuki barmańskiej - to obraz polskiego rynku pracy w ostatnich miesiącach.

Esej ten nie zrodził się wyłącznie z moich własnych przemyśleń. Do głębszej refleksji skłoniła mnie przede wszystkim lektura artykułu Petera Bergera, wywiad z Rococo Buttoglione oraz przemyślenia Rogera Scrutona.

Spróbujmy na zimno, bez żadnych niepotrzebnych emocji, zanalizować to co minister edukacji Roman Giertych powiedział w swoim przemówieniu w Heidelbergu.

Od 1 stycznia br. Unia Europejska to 27 państw. Powstało pytanie: czy dalej rozszerzać? Wraz z nim powraca następne: czy kontynuować negocjacje z Turcją?

Dzisiaj, 8 grudnia przypada 15. rocznica podpisania „porozumień białowieskich” przez prezydentów Rosji, Ukrainy i Białorusi, które przypieczętowały rozpad najpotężniejszego imperium XX wieku – Związku Radzieckiego.